Η αγωνιστική απόφαση των καθηγητών για απεργία στις εξετάσεις που καταγράφηκε στις δεκάδες μαζικές συνελεύσεις, ενώ ήταν ήδη γνωστό το θέμα της επιστράτευσης, δείχνει ότι οι εργαζόμενοι οργανωμένα μπορούν να σπάσουν την ηττοπάθεια, να επιλέξουν τη σύγκρουση με στόχο τη νίκη. Μπορούν να αναμετρηθούν με το φόβο, με τον κοινωνικό αυτοματισμό-κανιβαλισμό, μπορούν να αναδείξουν αιτήματα που ενώνουν τους εργαζόμενους. Για αυτό και προκάλεσε τον πόλεμο από το μέτωπο κυβέρνησης, μνημονιακών ΜΜΕ και φασιστικής Χρυσής Αυγής.
Αυτήν την αγωνιστικότητα ακύρωσε η αντιδημοκρατική ενέργεια των συνδικαλιστών ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ στην πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ να κλείσουν την απεργία μέσα από πρωτοφανείς μεθοδεύσεις στη γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 15 Μάη.
Οι εκπαιδευτικοί έφεραν στο προσκήνιο την ανάγκη νικηφόρων αγώνων, ανέδειξαν το δικαίωμα στην εκπαίδευση, οδήγησαν σε απομόνωση την κυβέρνηση και τις αυταρχικές της επιλογές για επιστράτευση.
Όμως το κύμα συμπαράστασης και αγωνιστικής συμπόρευσης υπονομεύτηκε από την στάση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που άδειασαν τους εκπαιδευτικούς και στήριξαν την κυβέρνηση. Είναι πιο αναγκαία από ποτέ η συζήτηση για ένα άλλο, ταξικό εργατικό κίνημα, δημοκρατικό, αγωνιστικό, μακριά από συμβιβασμένες ηγεσίες.
Η απόρριψη της απεργίας από το ΚΚΕ, τα μισόλογα «ναι μεν, αλλά» ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως η σύμπραξή του με τις κυβερνητικές παρατάξεις είναι ξεκάθαρο ότι συνέβαλαν καθοριστικά στην αναδίπλωση. Φάνηκε ότι η αριστερά της υποταγής, η αριστερά που παραπέμπει είτε στην κυβερνητική λύση διαχείρισης του συστήματος είτε στη «λαϊκή εξουσία» οδηγεί σε αδιέξοδο και ήττα το λαό, αφήνει τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου να κυριαρχούν. Είναι ανάγκη του σήμερα η πάλη για μία άλλη αριστερά της ανατροπής, που στηρίζει και πιστεύει στους νικηφόρους αγώνες του κόσμου της εργασίας. Σε αυτό το δρόμο η αντικαπιταλιστική Αριστερά στους εκπαιδευτικούς στήριξε μέχρι τέλους τη γραμμή του αγώνα.
Οι χιλιάδες καθηγητές που συμμετείχαν στις συνελεύσεις και υπερψήφισαν το «ναι» στην απεργία κόντρα στην επιστράτευση, αποτελούν τη βάση για την αγωνιστική, ενωτική ανασυγκρότηση του κινήματος και την επιστροφή του με ένα κύμα ακόμα πιο ισχυρό και συνειδητό, το οποίο θα σαρώσει τον κυβερνητικό ολοκληρωτισμό, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τις ηττοπαθείς ταλαντεύσεις. Ούτε υποχώρηση, ούτε απαισιοδοξία: βγάζουμε τα συμπεράσματά μας και προχωράμε. Ο αγώνας για τη ζωή, τα δικαιώματα, τις ανάγκες και τις ελευθερίες του λαού και της νεολαίας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου