Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η ΕΕ είναι το πιο αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό και αυταρχικό θεσμικό κατασκεύασμα στην Ευρώπη μετά το ναζισμό. Αποδεικνύουν ότι τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι δεν μπορούν να καταργηθούν όσο η χώρα βρίσκεται μέσα στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τη μια έχουμε την κυβέρνηση που στην πραγματικότητα αποδέχεται το ληστρικό χρέος και τις άμεσες υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό, δεσμεύεται για δημοσιονομικά πλεονάσματα (άρα για λιτότητα), ζητά παράταση της τωρινής δανειακής σύμβασης, δηλώνει ότι αποδέχεται το 70% του μνημονίου, και συζητά την εφαρμογή των νέων μνημονιακών μέτρων (στις ιδιωτικοποιήσεις, τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό) που είχε δεσμευτεί να πραγματοποιήσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ωστόσο - και εδώ είναι που βγαίνει το πραγματικό πρόσωπο της "Ενωμένης Ευρώπης" - ούτε καν αυτή η πρόταση δεν γίνεται δεκτή! Οι φραστικές διαφορές των δύο "προσχεδίων" έδειξαν ότι αυτό που μετράει για την Ευρωπαϊκή Ένωση (στο σύνολό της και όχι απλώς για τους Γερμανούς) δεν είναι καν η αποπληρωμή των δανείων. Είναι η πλήρης κατάργηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και η επιβολή ενός συγκεκριμένου μοντέλου βίαιων "νεοφιλελεύθερων" αναδιαρθρώσεων, ακραίας επίθεσης και εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαών και μόνιμης επιτροπείας!
Το πείραμα Ελλάδα δεν αφορούσε απλώς την επιβολή "λιτότητας". Αφορούσε το εάν και κατά πόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι βαθιά αντιδημοκρατικοί θεσμοί της, θα αλλάξουν το θεσμικό, πολιτικό και κοινωνικό προσανατολισμό μιας ολόκληρης χώρας.
Ακόμη και εάν υπάρξει μια πρόσκαιρη "συμφωνία - γέφυρα" (με τις ανάλογες φραστικές ακροβασίες), πάλι θα προκύψει στην διαπραγμάτευση το ίδιο πρόβλημα, η ΕΕ θα εφαρμόσει και πάλι τον ίδιο εκβιασμό για λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις και αλλαγές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό.
Ο εκβιασμός στην λειτουργία της ΕΕ δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Ούτε η "δημοκρατική ΕΕ" υπάρχει, ούτε η "ΕΕ των λαών".
Απέναντι σε αυτό τον εκβιασμό το "ρήξη εδώ και τώρα" είναι το μόνο σύνθημα. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και όλος ο λαός δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει λύση αμοιβαία επωφελής για τους εργαζόμενους και τους δανειστές. Κάθε νέα υποχώρηση οδηγεί μόνο σε ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις ολοκληρωτικής υποταγής στις επιλογές τους.
Τώρα είναι η ευκαιρία. Δεν αποδεχόμαστε τους εκβιασμούς, βγαίνουμε από τη φυλακή του Ευρώ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Διαγράφουμε μονομερώς το επαχθές τοκογλυφικό χρέος, κρατικοποιούμε τις τράπεζες και βάζουμε μπροστά τον κοινωνικό ανασχεδιασμό της οικονομίας με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου