Η ασφάλεια και η ζωή πάνω από τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μεγαλεμπόρων

Τα συγκλονιστικά στοιχεία που έρχονται διαρκώς στην δημοσιότητα για την πυρκαγιά  στο «NORMAN ATLANTIC», οι δέκα νεκροί και οι αγνοούμενοι, η παραδοχή ουσιαστικά ότι η εταιρία ΑΝΕΚ δεν γνώριζε πόσοι είναι ακριβώς οι επιβάτες, επιβεβαιώνουν  ότι πρόκειται για έγκλημα της εφοπλιστικής ασυδοσίας και της ανυπαρξίας κρατικών ελέγχων στα λιμάνια. Όλα δείχνουν ότι η πυρκαγιά οφείλεται στην εξωφρενική υπερφόρτωση του πλοίου σε συνδυασμό με τα ανεπαρκή μέσα προστασίας από την πυρκαγιά όσο και την έλλειψη διασωστικών μέσων. Οι διασωθέντες περιγράφουν σκηνές που ουσιαστικά προετοίμαζαν το μοιραίο: υπερφόρτωση, έλλειψη καμπινών, κακές έως άθλιες συνθήκες στο πλοίο, απουσία ακόμα και συναγερμού που θα μπορούσε να σώσει τους άτυχους επιβάτες.

Οι ευθύνες των εμπλεκόμενων εταιρειών, της ιταλικής ιδιοκτησίας και της ΑΝΕΚ που νοίκιασε το πλοίο για το δρομολόγιο, οι ευθύνες του  υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι κολοσσιαίες. Τα δραματικά ερωτήματα που θέτουν τα 4 ναυτεργατικά σωματεία (ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ) πρέπει άμεσα να διερευνηθούν και να απαντηθούν. Οι ναυτεργάτες καταγγέλλουν ότι το πλοίο είχε ελλείψεις στα συστήματα πυροπροστασίας!

Το ελάχιστο που πρέπει να γίνει είναι να κάτσουν το σκαμνί οι πολιτικοί υπεύθυνοι, οι ιδιοκτήτες  και όλοι οι υπεύθυνοι για αυτήν την τραγωδία. Η πολιτική ευθύνη βαραίνει τους τραγικούς Δένδια και Βαρβιτσιώτη, που επαναλαμβάνουν τη «δόξα» του ανεκδιήγητου Παπουτσή στην υπόθεση του «Σάμινα».

Οριστική λύση μπορεί να δώσει μια πολιτική που βάζει το δικαίωμα στην ασφάλεια και τη ζωή πάνω από τα κέρδη του εφοπλιστικού και εμπορικού κεφαλαίου, με ένα σύστημα ασφαλών, σύγχρονων, δημόσιων μεταφορών.

Ώρα πανεργατικού παλλαϊκού ξεσηκωμού - Να φύγει το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ

Με την επίσπευση της προεδρικής εκλογής και την δίμηνη παράταση του μνημονίου η κυβέρνηση μειοψηφίας ΝΔ- ΠΑΣΟΚ στοχεύει στο να ξεπεράσει τα τραγικά αδιέξοδα της πολιτικής της και να μεθοδεύσει την παραμονή της στην εξουσία.

Θέλει να ξεπεράσει το «σκόπελο» της προεδρικής εκλογής για να έχει ελεύθερα τα χέρια της στο να προχωρήσει αμέσως μετά στην εφαρμογή του νέου κύκλου λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και κατακτήσεων (απολύσεις, μείωση μισθών και συντάξεων, συρρίκνωση περίθαλψης, επίθεση στα συνδικάτα) και την υπογραφή του νέου μνημονίου που έχει συναποφασίσει με τους δανειστές, την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Δεν θα μείνουμε παθητικοί θεατές στην επιχείρηση συνέχισης της καταστροφής μας! Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, η κυβερνητική ήττα στην υπόθεση της «αξιολόγησης» και των απολύσεων στο δημόσιο, και η υπόθεση του Ν. Ρωμανού έδειξαν, ότι ησυγκυβέρνηση δεν είναι ανίκητη. Τις νίκες τις έφερε η κινητοποίηση των δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που μπορούν να απομονώσουν και να νικήσουν το μαύρο μέτωπο της κυβέρνησης, των καναλαρχών, της πλουτοκρατίας, των κρατικών και υπερεθνικών μηχανισμών που τρομοκρατώντας το λαό, παρεμβαίνουν για τα συμφέροντά τους.

Δεν θα δώσουμε στην κυβέρνηση την δυνατότητα να συνεχίσει για 1,5 χρόνο ακόμα τη βάρβαρη πολιτική της, αναβαπτισμένη μέσα από τη διαδικασία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας.Η δική μας κινητοποίηση, η δύναμη του λαϊκού ξεσηκωμού  θα κρίνει, αν θα συγκεντρωθούν ή όχι οι 180 βουλευτές κι όχι η  εντιμότητα των «εθνοπατέρων».

Παλεύουμε για:

• την ανατροπή της κυβέρνησης και όλης της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.
• Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής. Για να σπάσει το «πλαίσιο» της βάρβαρης εκμετάλλευσης και της υποταγής στις αγορές, του κράτους έκτακτης ανάγκης, της επιτροπείας, της διαρκούς λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για ένα συνολικά άλλο, αντικαπιταλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία.
• να μπουν οι εργατικές ανάγκες και δικαιώματα μπροστά από τη διάσωση των τραπεζών και του συστήματός τους. Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν, δουλειές, μισθούς, συντάξεις, καταχτήσεις και δικαιώματα

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, όλο τον λαό, να κλιμακώσει τον αγώνα του  με πολιτική απεργία για να φύγει η άθλια συγκυβέρνηση με μαζικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις την επόμενη περίοδο των ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου, από τώρα και μέχρι τις 29 του Δεκέμβρη. Να συσπειρωθεί στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τις γειτονιές και να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

Μόνο η καυτή ανάσα του λαού, μπορεί να ανοίξει δρόμους ανατροπής της κυβέρνησης, το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου αντικαπιταλιστικής ανατροπής χωρίς χρέος και μνημόνια, ευρώ – ΕΕ, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι, ένα μέλλον σοσιαλιστικό.

Με την ορμή της Νίκης του κινήματος αλληλεγγύης στο Ν.Ρωμανό, δυναμώνουμε το κίνημα ελπίδας και ανατροπής της κυβέρνησης, των μνημονίων, της Ε.Ε και του ΔΝΤ.

Η θετική έκβαση του αιτήματος του Ν.Ρωμανού και η απόσπαση ενός ευνοϊκότερου πλαισίου για τις σπουδές των φυλακισμένων, είναι  μία πρώτη νίκη.

Είναι πριν απ'όλα νίκη του ίδιου του Ρωμανού και των άλλων φυλακισμένων που συντάχθηκαν με "οδόφραγμα" τη ζωή τους για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση και την "απόδραση" μέσα απο τη γνώση.

Όμως ουσιαστικά είναι νίκη του κινήματος.

Είναι το λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης που στήριξε και τροφοδότησε τον αγώνα για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του  Ν. Ρωμανού, που έθεσε στο κέντρο της συζήτησης το τεράστιο ζήτημα της δημοκρατίας, που συνέδεσε την δολοφονική  στάση της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα με την γενικότερη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική απέναντι στον λαό, που αποκάλυψε την προσπάθεια της ΝΔ και του Σαμαρά να εντάξει την δολοφονία Ρωμανού στην προσπάθεια να παραμείνει στην εξουσία μέσα από την επιχείρηση "Νόμος και Τάξη"!

Που κινητοποίησε τέλος εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα, εκπαιδευτικούς, διανοούμενους, γιατρούς κλπ.

Που απείλησε με εξέγερση στην περίπτωση θανάτου του Ν. Ρωμανού. 

Αν δεν κυριαρχούσε η αντίσταση απέναντι στην υποταγή, η κυβέρνηση δέν θα είχε καμία αναστολή να εκτελέσει τον απεργό πείνας και να ξεδιψάσει σε ένα ακόμη μέτωπο, την λύσσα και την εκδικητικότητα που έχει απέναντι σε ότι επιχειρεί να αμφισβητήσει την "κανονικότητα" και τον "ρεαλισμό" της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ε.Ε και των τραπεζών.

Αυτά ήταν  ​τα στοιχεία που στρίμωξαν την κυβέρνηση, απομόνωσαν τον ακροδεξιό συρφετό στα ΜΜΕ και ​ τους οπαδούς της σιδερένιας τάξης απο τη χρυσή αυγή μέχρι τον Άδωνι και το "Ποτάμι"​​και επέβαλαν στο τέλος την υποχώρηση.

Το κίνημα λοιπόν νίκησε, όχι "η Βουλή", ούτε η "συναίνεση" όπως προπαγανδίζουν διάφορα κέντρα του συστήματος, προσπαθώντας να μετατρέψουν σε ​"​πολιτική νίκη​" την ήττα που είχαν!

 Τώρα δέν είναι ώρα  επανάπαυσης και  επικράτησης ενός κλίματος αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού ​ στο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε.​

Σε  συνθήκες  ολικής επαναφοράς του ολοκληρωτικού κράτους, την ώρα που αίρονται δημοκρατικές κατακτήσεις και κοινωνικά δικαιώματα, ετοιμάζονται φυλακές τύπου Γ' και ένας ακόμη γύρος μνημονιακής λεηλασίας είναι έτοιμος να ξεκινήσει σε συνθήκες πολιτικής και κοινοβουλευτικής αστάθειας, οποιαδήποτε νίκη μπορεί να είναι προσωρινή και ευάλωτη εάν δέν γίνει αφορμή για τη μόνιμη και σταθερή παρουσία και δράση ενός μάχιμου, ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού δημοκρατικού, αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος. 

Τώρα είναι ώρα, πατώντας πάνω σε αυτήν την πρώτη νίκη, να συνεχίσουμε την πάλη με διαδηλώσεις και απεργίες στις ημέρες εκλογής του ΠτΔ, να μην αφήσουμε να πετύχουν  τα σχέδια συνέχισης αυτής της πολιτικής.

Για να φύγει η άθλια αυτή κυβέρνηση και να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. 

Να μην περάσει το νέο μνημόνιο. 

Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο κυβερνητικός διαχειριστής.

Για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλει με τις δυνάμεις της σε αυτήν την κατεύθυνση.      

Για να μη γίνει η κοινωνία φυλακή. Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ το Σάββατο 6 Δεκέμβρη στη Λαμία, στην Πλατεία Ελευθερίας στις 7:00μμ, με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Την ώρα που η κυβέρνηση για άλλη μία φορά σκύβει με προθυμία μπροστά στις απαιτήσεις της τρόικα και του κεφαλαίου και ετοιμάζεται να υπογράψει άλλη μία συμφωνία εξόντωσης του λαού και της νεολαίας, την ίδια στιγμή στο εσωτερικό, φοράει το "χακί κουστούμι του ανελαστικού τιμωρού προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό".

Η αρνητική απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, να δεχτεί το δίκαιο αίτημα του Ν. Ρωμανού, επιβεβαιώνει με τον πιο βάρβαρο και αυταρχικό τρόπο, το ρόλο του δικαστικού σώματος ως αναγκαίου και απαραίτητου συμπληρώματος δημοκρατικής επίφασης ενός στην ουσία  ολοκληρωτικού καθεστώτος, που αρνείται να εκπληρώσει το αυτονόητο αίτημα στη γνώση και τη μόρφωση ενός φυλακισμένου.

Αποκαλύπτει ότι  κράτος και κυβέρνηση  επιβιώνουν μέσα από την τιμωρία και την εκδίκηση ενάντια σε όποιον  δεν υποκύπτει πολιτικά και ιδεολογικά στις επιλογές και τους μηχανισμούς του.

Οι δικαστές που με χαρακτηριστική ευκολία βγάζουν στην παρανομία  ​
 απεργίες, καταδικάζουν αγωνιστές συνδικαλιστές, στέλνουν στη φυλακή  διαδηλωτές, κάνουν τα  "στραβά μάτια" στους βασανισμούς σε φυλακές και αστυνομικά τμήματα, που προσπερνάνε τις δολοφονικές πρακτικές των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ στις διαδηλώσεις, που αθωώνουν  παρανομίες επιχειρηματιών, που στελεχώνουν τα κόμματα της μίζας και της αρπαχτής, που συναγελάζονται με τους ισχυρούς του χρήματος και της εξουσίας, αδιαφορούν προκλητικά και σπρώχνουν χωρίς αναστολή στο θάνατο τον απεργό πείνας Ν. Ρωμανό.

Είναι βαριά η ευθύνη της απόφασης αυτής όπως και η ουσιαστική άρνηση του υπουργού δικαιοσύνης, που κρύβεται πίσω από νομικές υπεκφυγές. ​ Βαρύτερες όμως και οι συνέπειες που θα προκαλέσουν.  

Όλοι αυτοί, υλοποιώντας την ακροδεξιά πολιτική γραμμή του Σαμαρά και των ακροδεξιών του συμβούλων, παίζουν κορόνα-γράμματα με τη ζωή του Ρωμανού για να "επενδύσουν" στη συνέχεια σε ένα  κατασταλτικό πογκρόμ ενάντια στους αγώνες και να επιβιώσουν σε ένα τοπίο με εδραιωμένη την κυριαρχία τους ως εγγυητές της "τάξης", με την κοινωνική πλειοψηφία φυλακισμένη σε ένα ακόμη μνημόνιο.  

Στεκόμαστε ενεργά στο πλάι των απεργών πείνας που με όπλο την ίδια τους τη ζωή διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Απαιτούμε την απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών στις 2/12/14, που έγιναν "λάφυρο" των ΜΑΤ στο όργιο καταστολής που ακολούθησε τη μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε παλλαϊκό αγώνα για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και να ανατραπεί αυτή και η πολιτική της.

Να μην περάσει το νέο μνημόνιο, να απαντήσουμε στον κρατικό αυταρχισμό, να ικανοποιηθούν εδώ και τώρα τα δίκαια αιτήματα του Ν. Ρωμανού.

Για να μη γίνει η κοινωνία φυλακή. Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.  

Πλήρη δικαιώματα για τους κρατουμένους Ηρ. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. εκφράζει τη συμπαράστασή της στους απεργούς πείνας Ηρακλή Κωστάρη και Νίκο Ρωμανό που με το έσχατο αυτό μέσο αγωνίζονται για να τους παρασχεθούν οι προβλεπόμενες για όλους τους κρατούμενους εκπαιδευτικές άδειες. Και οι δύο έχουν όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις για αυτό, ενώ ο Ηρακλής Κωστάρης επί διόμισυ χρόνια πριν έπαιρνε τις σχετικές άδειες, χωρίς ποτέ να παραβιάσει τους όρους τους. Σταματήσαν να του χορηγούνται  μετά την απόδραση του Χρ. Ξηρού αυθαίρετα και χωρίς αιτιολογία.

Καταδικάζει την εκδικητική, κινούμενη από λόγους πολιτικής αντιπαλότητας άρνηση της κυβέρνησης να επιτρέψει την ισονομία στις φυλακές, παραβιάζοντας απροκάλυπτα το νόμο και χρησιμοποιώντας τις διακρίσεις ως μέσο επιλεκτικής κοινωνικής και βιολογικής εξόντωσης των κρατουμένων. Είναι μία πολιτική συνεπής προς την όλη πολιτική οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που υπηρετούν τα μνημόνια και ο καθημερινά αυξανόμενος αυταρχισμός της.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει την κυβερνητική αναλγησία και την αδιαφορία για την εκπλήρωση των αναγκών υγείας και εκπαίδευσης των κρατουμένων εξαντλεί το ενδιαφέρον της στη δημιουργία φυλακών τύπου Γ και υψίστης ασφαλείας, χώρων στέρησης δικαιωμάτων και απομόνωσης. Καλεί τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τη νεολαία, τους δικηγορικούς συλλόγους, τους κοινωνικούς φορεία, τα κόμματα να σταθούν στο πλευρό των Κωστάρη και Ρωμανού.

Απαιτεί την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας, για τον κίνδυνο της υγείας των οποίων ευθύνεται αποκλειστικά η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Νίκος Ρωμανός : Καλύτερα νεκρός παρά μορφωμένος; της Γιώτας Ιωαννίδου, Εκπαιδευτικού

Το 2008 η κυβέρνηση «όπλισε» το μυαλό και το χέρι του αστυνομικού που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, στέλνοντας το μήνυμα πως το κράτος δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να μην μετατραπεί η οργή της νεολαίας σε αμφισβήτηση της πολιτικής της.  Σήμερα, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο εκείνου του «μαύρου» Σάββατου επανέρχεται σύσσωμο το μπλοκ της αστικής εξουσίας, για να «δολοφονήσει» το φίλο του Αλέξανδρου, Νίκο Ρωμανό, στα χέρια του οποίου είχε αφήσει την τελευταία του ανάσα. Τώρα δεν έχει ανάγκη η κυβέρνηση από «εκτελεστικά όργανα». Την εκτέλεση την αποφασίζει κατευθείαν το Υπουργείο παιδείας, η δικαστική εξουσία, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δε χρειάζονται όπλα και αίματα. Αρκεί να αρνηθείς σε ένα παιδί το δικαίωμα να σπουδάσει ενώ είναι στη φυλακή και ενώ έχει όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις αλλά και το κατοχυρωμένο δικαίωμα να το κάνει. Δηλαδή να του αρνηθείς το μοναδικό παράθυρο ελευθερίας του, στον κόσμο.  Αρκεί δηλαδή να παραβιάσεις το νόμο που υπάρχει, απροκάλυπτα. Και μετά να αδιαφορείς όταν διεκδικεί το δικαίωμά του με απεργία πείνας ή να διατάσσεις  εξαναγκασμένη πρόσληψη τροφής όταν φλερτάρει με το θάνατο, παραβιάζοντας την προσωπική του ελευθερία και κάθε ιατρική δεοντολογία.

Δεν πρόκειται για αναλγησία γενικά. Αλλά για μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.

Τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση. Δεν υπάρχει ομορφότερη στιγμή για έναν δάσκαλο από αυτή, που προσπερνώντας τις πολλαπλές δυσκολίες και τα εμπόδια που ορθώνει συνεχώς στην εκπαίδευση η ακολουθούμενη πολιτική, τις αντικειμενικές και υποκειμενικές αντιξοότητες, καταφέρνει να «νικήσει» με τους μαθητές του. Ο δάσκαλος του Ρωμανού, ήταν τυχερός που δοκίμασε αυτή την ικανοποίηση με την επιτυχία του στις πανελλαδικές εξετάσεις. Η κυβέρνηση φυσικά έχει άλλες προτεραιότητες. Πρέπει να εμπεδώνεται ένα: επιτρέπεται να νικούν μόνο οι υπάκουοι. Τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα για «πρώτα ο μαθητής» και τα περί παιδείας, ξεκινούν από κει και πέρα. Καινοτομία είναι οι επιχειρηματικές δράσεις κι όχι το «μάθε παιδί μου γράμματα» και η δημιουργικότητα είναι «καθ’ υπόδειξη». Κανείς δεν επιτρέπεται να αμφισβητεί το όριο του προδιαγεγραμμένου σκηνικού και μάλιστα χωρίς να ευγνωμονεί τους κυβερνώντες.

 Τη νεολαία για μια ακόμη φορά. Τώρα μάλιστα που βγήκαν πάλι τα «θρασίμια» στους δρόμους… Το δικαίωμα στη μόρφωση δεν είναι… δικαίωμα. Είναι παραχώρηση της κυβέρνησης, του υπουργείου και των επιχειρηματικών και ευρωπαϊκών εταίρων τους. Όποτε κρίνει το αφαιρεί. Όποτε θέλει το διαγράφει.

Και προς όλους. Την ελευθερία και τους νόμους, τα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη τα ορίζει η εξουσία. Κι όποιος «βγάζει τη γλώσσα» του σ’ αυτή, πρέπει να αφανιστεί από τα μάτια της «κοινής γνώμης».

Φόβο θέλουν να σκορπίσουν και την πεποίθηση ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη διαταγή τους. Γιατί όμως; Κανένας ή πολύ λίγοι θα μάθαιναν το γεγονός αν ο Ρωμανός φοιτούσε κανονικά στη σχολή που πέρασε όπως νομίμως γινόταν, με συγκεκριμένο τρόπο και για τους υπόλοιπους κρατούμενους μέχρι τώρα. Γιατί ο δικός τους φόβος είναι μεγαλύτερος. Πληθαίνουν οι κραυγές στον ορίζοντα και οι προσδοκίες ζώντων ανθρώπων που απειλούν την πολιτική τους. Μπορεί οι πλατείες να μην είναι πάλι γεμάτες, αλλά το ποδοβολητό επελαυνόντων γεγονότων ακούγεται από τις ρωγμές του κρισιακού σκηνικού.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν χρέος απέναντι στους μαθητές τους και στην εκπαιδευτική τους ιδιότητα, να μην αφήσουν το Νίκο Ρωμανό μόνο του, σε αυτή του τη διεκδίκηση. Κι όχι μόνο με υπογραφές. Για να συνεχίσει η μόρφωση να αποτελεί παράθυρο ελευθερίας και πεδίο διαμόρφωσης των ανθρώπων, ακόμη και στη φυλακή. Τα εκπαιδευτικά συνδικάτα, οι ΕΛΜΕ και οι διδασκαλικοί σύλλογοι, να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση, με παραστάσεις, κινητοποιήσεις και άμεση απαίτηση ικανοποίησης του αιτήματος φοίτησης. Οι πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται ή ολιγωρούν, πρέπει να δοθούν σε κοινή θέα και κριτική. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προφασιστεί ότι «δε ξέρει»….