Την Κυριακή 24/11 στις 6.00μμ υποδεχόμαστε το Καραβάνι Αλληλεγγύης και Ενημέρωσης της Ιερισσού

Την Κυριακή 24 Νοεμβρίου στις 6.00μμ, στην Πλατεία Πάρκου στη Λαμία, υποδεχόμαστε το Καραβάνι Αλληλεγγύης και Ενημέρωσης κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική.

Ο λαός της Ιερισσού και της Χαλκιδικής αγωνίζεται για το μέλλον του τόπου του, για το μέλλον όλων μας. 

Αυτό το δικαίωμα δεν σβήνει με κανένα νόμο που ψηφίζουν οι προσκυνημένοι των Μνημονίων.

Ο αγώνας τους, ο αγώνας όλων μας συνεχίζεται μέχρι την ανατροπή της βαρβαρότητας στη Χαλκιδική και σε όλη τη χώρα.

Απαιτούμε να φύγουν οι δυνάμεις κατοχής από την περιοχή και να γίνουν δεκτά τα αιτήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων.

Απαιτούμε να φύγουν οι χρυσοθήρες από τη Χαλκιδική μαζί με τα τσιράκια και τους υποστηρικτές τους.

Η κυβέρνηση λειτουργεί σαν μπράβος της Eldorado και των συμφερόντων του ομίλου Μπόμπολα, που έχει μοναδικό στόχο τα κέρδη μέσα από τη λεηλασία του περιβάλλοντος, της τοπικής κοινωνίας και της οικονομίας. 

Αυτή είναι η ανάπτυξη του Σαμαρά και των στηριγμάτων του: καταστροφή παντού για να γεμίζουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί του κεφαλαίου. 

Η τρομοκρατία κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που βυθίζει την κοινωνία στη φτώχεια και την απελπισία δεν θα περάσει!

Η Ιερισσός δεν είναι ένα απομονωμένο χωριό, έχει την στήριξη και την αλληλεγγύη του καθενός που υποφέρει αλλά και αγωνίζεται. 

Η κυβέρνηση, η τρόικα, η ΕΕ και το ΔΝΤ είναι μια απομονωμένη Βαστίλη, ένα άντρο τυραννίας.

Αν θέλουμε ψωμί και δουλειά πρέπει να καταργήσουμε τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.

Αν θέλουμε δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό πρέπει να διαγράψουμε το χρέος.

Αν θέλουμε να σωθεί το σπίτι που μένουμε και το χωράφι που ζούμε πρέπει να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες, να διαγραφούν τα χρέη των φτωχών.

Αν θέλουμε να προστατευθούν οι άνεργοι και να βρουν  δουλειά οι νέοι, πρέπει να μειωθούν οι ώρες δουλειάς και τα χρόνια συνταξιοδότησης, να εθνικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση με εργατικό και λαϊκό έλεγχο οι μεγάλες επιχειρήσεις και να δουλέψουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με αυτοδιαχείριση, τα εργοστάσια που κλείνουν οι καπιταλιστές.

Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται ρήξη και αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την ΕΕ. 

Ήδη η ΕΕ αποφάσισε ότι οι χώρες που έχουν δανειστεί από τους μηχανισμούς της θα είναι σε «επιτήρηση» μέχρι να ξεπληρωθεί το 75% του χρέους, δηλαδή για πάντα.

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για φιλολαϊκή πολιτική  μέσα σε αυτήν την λυκοσυμμαχία των τραπεζιτών και των πολυεθνικών.

Αυτός είναι ο άλλος δρόμος που μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή που μας απειλεί, ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής που οδηγεί σε μια κοινωνία με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.